ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ "Ο ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΣ" : ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΚΑΝΕΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΜΕΓΕΘΎΝΕΤΕ

ΨΑΡΗ ΜΑΔΑΡΑ

9/3/2014

ΜΥΘΟΙ-ΜΙΝΩΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ-ΜΥΘΟΙ

23/02/2014

ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΑ, ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ(ΣΥΜΗ) ΣΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΟΜΑΛΟΥ 15/12/2013

ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ: ΑΝΕΜΟΛΑΚΟΙ-ΑΦΕΝΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ -ΨΑΡΗ ΜΑΔΑΡΑ

20/10/2013

Η ΘΕΑ ΠΡΟΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ

ΘΡΙΑΜΒΟΣ!!!

ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΨΑΡΗ ΜΑΔΑΡΑ

ΣΕΛΑΚΑΝΟ

Η ΘΕΑ ΠΡΟΣ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΑΡΗ ΜΑΔΑΡΑ

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ: ΦΑΡΑΓΓΙ ΚΡΙΤΣΑΣ

13/10/2013

ΚΑΝΕΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΜΕΓΕΘΎΝΕΤΕ

ΤΑΠΕΣ

ΤΑ ΣΤΕΝΑ

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ: ΟΡΕΙΝΟ-ΦΑΡΑΓΓΙ ΟΡΕΙΝΟΥ-ΔΑΣΑΚΙ ΚΟΥΤΣΟΥΡΑ

6/10/2013

ΚΑΝΕΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΜΕΓΕΘΎΝΕΤΕ

Η ΟΜΑΔΑ

Ο ΚΑΤΑΡΑΚΤΗΣ

ΑΦΕΝΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ: ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ-ΓΑΪΔΟΥΡΟΦΑΣ-ΜΑΚΡΥ ΛΙΒΑΔΙ-ΚΙΣΣΟΣ

29/10/2013

ΚΑΝΕΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΜΕΓΕΝΘΥΝΕΤΕ

ΚΑΝΕΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΜΕΓΕΝΘΥΝΕΤΕ

1η ΠΑΝΛΑΣΙΘΙΩΤΙΚΗ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, ΣΤΗ ΛΑΠΑΘΟ 6&7/7/2013

Το Σαββατοκύριακο 6 & 7 Ιουλίου 2013 πραγματοποιήθηκε η 1η Πανλασι-
θιώτικη ορειβατική συνάντηση, μια συνάντηση που υλοποιήθηκε ύστερα
από μια ιδέα του Ορειβατικού Συλλόγου Ιεράπετρας με σκοπό να καθιερω-
θεί και να γίνει θεσμός στο Νομό μας.Την συνάντηση αυτή διοργάνωσε με
επιτυχία ο Γεραπετρίτικος σύλλογος που κατάφερε για πρώτη φορά να συ-
γκεντρώσει τους ορειβάτες και τους πεζοπόρους των Λασιθιώτικων ορειβα-
τικών συλλόγων στο οροπέδιο της Λαπάθου ένα από τα οροπέδια της ορο-
σειράς της Δίκτης στα 1200 περίπου μέτρα.Στην συνάντηση συμμετείχαν οι
Ορειβατικοί σύλλογοι από το Νομό μας ενώ τίμησαν την πρώτη αυτή συνά-
ντηση που θέλουμε να ελπίζουμε ότι θα καθιερωθεί και ο Πεζοπορικός Όμιλος
Ηρακλείου.
Συνολικά συνγκεντρώθηκαν 75 ορειβάτες το απόγευμα του Σαββάτου στο
οροπέδιο της Λαπάθου στα νοτιοανατολικά της Ψαρής Μαδάρας κια τίμησαν
με την παρουσία τους την 1η αυτή Πανλασιθιώτικη ορειβατική συνάντηση.

ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΠΑΘΟΥ
Το Οροπέδιο της Λαπάθου βρίσκεται περίπου 36 χλμ δυτικά της Ιεράπετρας,
κοντά στην Πάνω Σύμη,και ανήκει στην Ρίζα.Είναι ένα μικρό, αλλά πολύ όμο-
ρφο οροπέδιο με φόντο την άγρια ομορφιά των Λασιθιώτικων Βουνών και τις
καταπράσινες πλαγιές του Σελάκανου. Η βλάστηση είναι αραιή μέσα στο Ορο-
πέδιο και το έδαφος σε πολλά σημεία πετρώδες και χρησιμοποιείται από τους
κτηνοτρόφους της περιοχής ως βοσκότοπος. Σε ένα σημείο του οροπεδίου
υπάρχουν αρκετά πέτρινα παγκάκια και τραπέζια,\ενώ εδώ υπάρχει και το όμο-
ρφο ξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων.Από εδώ ξεκινάει ένα από τα πιο δύσβα-
τα φαράγγια του Λασιθίου, το φαράγγι των Αγίων Αποστόλων,ενώ στο μικρό
αυτό οροπέδιο μπορεί να πάει κάποιος μέσω χωματόδρομου από την Κάτω
Σύμη .

Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΛΑΠΑΘΟΥ
Το οροπέδιο του Λαπάθου βρίσκεται σε μία από τις ομορφότερες περιοχές
της Κρήτης στα νότια σύνορα των νομών Ηρακλείου και Λασιθίου με την
Κάτω Σύμη να ανήκει στο Ηράκλειο και την Πάνω Σύμη στο Λασίθι, και
βρίσκονται στην αγκαλιά του πιο πυκνού και σημαντικού πευκοδάσους της
Κρήτης μαζί με το γειτονικό Σελάκανο και τις Μάλλες.Όλη η περιοχή είναι
γεμάτη από πηγές νερού που αναβλύζει από τις πλαγιές της Δίκτης δημιου-
ργώντας μια καταπράσινη ρεματιά που στολίζει την περιοχή.Εδώ συναντάμε
τις εκκλησίες της Παναγίας της Γαλατοκτισμένης και Νηστικοκτισμένης και
του Αγίου Γεωργίου. Η πρώτη ονομάστηκε έτσι επειδή κατά την παράδοση
ο ναός χτίστηκε από λάσπη και γάλα αντί για νερό με νηστικούς μάστορες
σε όλη τη διάρκεια κατασκευής της. Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρί-
σκεται ένα χλμ. περίπου έξω από το χωριό, στον ακατοίκητο σήμερα οικισμό
της Απάνω Σύμης, σε υψόμετρο 940 μ. και έχει τοιχογραφίες του Εμμανουήλ
Φωκά από τα μέσα του 15ου αιώνα.Επίσης στην περιοχή συναντάμε και πολ-
λά σπήλαια, που έκριβαν τους αντάρτες την περίοδο του πολέμου με σπου-
δαιότερα τα Ζυμπραγά Σπηλιάρια, τον Κισσόσπηλιο, το σπήλαιο Λέρη, τον
σπήλιο του Μπουμπούλη, τον σπήλιο Ριζά και τον σπήλιο Χάλαβρα.

1η ΗΜΕΡΑ (ΣΑΒΒΑΤΟ 6-7-2012)
Το ραντεβού των συλλόγων ήταν στην Κάτω Σύμη από όπου όσοι συμμετεί-
χαν προωθήκαν προς το μικρό οροπέδιο.Άλλοι με πεζοπορία και αλλό με τα
αυτοκίνητα τους που ακολούθησαν την εντυπωσιακή διαδρομή προς το ορο-
πέδιο Ομαλού ανεβαίνοντας στο βουνό διασχίζοντας το καταπράσινο πευκο-
δάσος που φιλοξενεί κάθε χρόνο πλήθος από μελίσσια.Περίπου τρία χιλιόμε-
τρα μετά από τα δεξιά ξεκινά το τμήμα του δρόμου που οδηγεί στο οροπέδιο
της Λαπάθου.Εδώ ακριβώς, μέσα στο πευκοδάσος υπήρχε στην αρχαιότητα
το Ιερό του Ερμή και της Αφροδίτης, κάτι που φαίνεται από τα απομεινάρια
του, που έχει φέρει στο φωςη αρχαιολογική σκαπάνη.Η θέα στην ρεματιά της
Σύμης από εδώ είναι πανέμορφη,που είναι πνιγμένη στην κυριολεξία στην
βλάστηση.

Είκοση λεπτά μετά τα ερείπια του αρχαίου ιερού φτάσαμε στο οροπέδιο όπου
και αρχικά φροντίσαμε για το στήσιμο των σκηνώ, της μικρής ορειβατικής μας
πολυτέλειας, για την διανυκτέρευση και στην συνέχεια ξεκινήσαμε τις προετοι-
μασίες για την βραδυνή συνάντηση.Όσο η μέρα έφευγε και τα αστέρια εμφανί-
ζονταν σιγά-σιγά στο ουράνιο στερέωμα τόσο πιο όμορφη και μαγευτική γινό-
ταν η νύκτα που άπλωνε το πέπλο της στο οροπέδιο.Προσπαθώντας να αδρά-
ξουμε όσο γινόταν περισσότερο τις στιγμές αυτές συγκεντρωθήκαμε όλοι μας
απολαμβάνοντας το νόστιμο παραδοσιακό γεύμα (κατσίκι βραστό με μακαρόνια
και ρύζι) με πλήθος μεζέδων που είχαν ετοιμάσει τα μέλη του Γεραπετρίτικου
συλλόγου συνοδεία ρακής και κρασιού ενώ οι νότες της μουσικής πλημμύριζαν
τον αέρα των βουνών της Δίκτης.Το γλέντι πήγε μέχρι αργά με χορό και τραγούδι
σε σημείο μάλιστα να ανησυχήσουμε για το πρωινό ξύπνημα της πεζοπορίας.

2η ΗΜΕΡΑ (ΚΥΡΙΑΚΗ 7-7-2013)
Το γλυκό ξημέρωμα με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου να πλημμυρίζουν το
μικρό οροπέδιο μας βρήκε να "παίρνουμε" το πρωινό ρόφημα με τις εντυ-
πωσιακές μαρμελάδες και το μέλι κάτω από τον μεγάλο πρίνο.Στην συνέ-
χεια χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και πραγματοποιήθηκαν δύο πεζοπορίες
στην περιοχή. Η μια είχε διάρκεια τέσσερις ώρες με προορισμό τις σπηλιές
των ανταρτών στην περιοχή "Δοξατόρι".Είναι γνωστή η περιοχή για τους
αγώνες της ενάντια στον κατακτητή και οι σπηλιές εδώ φιλοξενούσαν εκεί-
νη την μάυρη περίοδο της ιστορίας μας τους γενναίους που αντιστάθηκαν
και πολέμησαν τους Γερμανούς.Έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να αποτήσουμε
και εμείς με την επίσκεψη μας αυτή ένα μικρό φόρο τιμής σε αυτούς τους
άγνωστους Ήρωες.Η αλλη πεζοπορία πιο εύκολη είχε περπάτημα στο γύρω
πευκοδάσος και στα μονοπάτια της περιοχής και την ακολούθησαν νεόι πε-
ζοπόροι αλλά και τα παιδία που συμμετείχαν σε αυτό το διήμερο.Είχαμε
έτσι την ευκαιρία να παρατηρήσουμε την όμορφη φύση της περιοχής με τα
άγρια αλλα πολύτιμα βουνά, τα πανέμορφα δάση τα φαράγγια αλλά και την
υπέροχη θέα με το άνοιγμα στο Λιβυκό πέλαγος.

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΣΥΜΗ
Σημαντικός ήταν και ο ρόλος των κατοίκων κατά τη νεώτερη ιστορία του νη-
σιού της Κρήτης. Στα βουνά της Κάτω Σύμης οργανώθηκε το αντάρτικο της
αντίστασης το 1942, με την βοήθεια και συμμετοχή των Συμιανών στην περί-
οδο της Γερμανικής Κατοχής.Τότε ήταν που το 1943, γερμανικό εκστρατευ-
τικό σώμα μετέβη στο χωριό για να τιμωρήσει τους κατοίκους, επειδή είχαν
σκοτώσει 2 Γερμανούς στο φυλάκιο της Σύμης. Στην είσοδο της κοιλάδας
ανταρτικό σώμα καλά οχυρωμένο προσέβαλε τους Γερμανούς, στις 12 Σε-
πτεμβρίου από τους οποίους σκότωσαν 84 και εκτελέστηκαν 12. Άλλες πη-
γές κάνουν λόγο για 70 νεκρούς από γερμανικής πλευράς.Η εκδίκηση των
Ναζί ήταν άμεση και απάνθρωπη, αφού κατέστρεψαν όλα τα χωριά της Βιάν-
νου από τον ποταμό Μύρτο μέχρι τον Αμυρά, εκτέλεσαν και όλους τους άρ-
ρενες κατοίκους της περιοχής.Τα «καμένα χωριά» της Βιάννου πλήρωσαν
βαρύτατο τίμημα για την αντίσταση τους στον κατακτητή.

ΤΟ OΡΟΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΛΑΠΑΘΟΥ

Μετά τις πεζοπορίες επιστρέψαμε στο οροπέδιο το μεσημέρι της Κυριακής
όπου πριν αρχίσουμε να μαζεύουμε τις σκηνές καθίσαμε κάτω από τον ίσκιο
των λιγοστών δένδρων δίπλα στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων,απολα-
μβάνοντας ένα νόστιμο γεύμα και σχολιάζοντας τις εντυπώσεις μας από το
διήμερο στην όμορφη αυτή γωνιά του τόπου μας.Όλοι μας γεμάτοι όμορφες
εικόνες και συναισθήματα ευχαριστήσαμε τα μέλη του Ορειβατικού Συλλό-
της Ιεράπετρας για την άψογη οργάνωση της 1ης Πανλασιθιώτικης συνάντη-
σης, υποσχεθήκαμε να συνεχίσουμε και να καθιερώσουμε την συνάντηση
αυτή των Λασιθιωτών ορειβατών και την "σκυτάλη" πήρε η Ορειβατική ομά-
δα Αγίου Νικολάου για την διοργάνωση της επόμενης χρονιάς στην περιοχή
μας όπου και δώσαμε ραντεβού τον επόμενο Ιούλιο.

ΦΑΡΑΓΓΙ ΣΑΜΑΡΙΑΣ 22&23/06/2013

O ορειβατικός Σύλλογος Ιεράπετρας σε συνεργασία με την Ορειβατική Ομάδα του Αγ. Νικολάου διοργάνωσε μια πολύ όμορφη εκδρομή-πεζοπορία στο μοναδικό φαράγγι της Σαμαριάς, το μακρύτερο και το πιο διάσημο πεζοπορικό φαράγγι της Ευρώπης, με την μοναδική ομορφιά του και τις εντυπωσιακές εναλλαγές εικόνων σε όλο το μήκος. To φαράγγι των 12,8 χλμ ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης, το διασχίζει το δημοφιλέστερο σήμερα στην Ελλάδα περιπατητικό μονοπάτι (το διασχίζουν καθημερινά περισσότεροι από 1000 άνθρωποι ) και ανάμεσα σε αυτούς βρέθηκαν και 85 "τυχεροί" που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των δύο συλλόγων, πρόλαβαν να κλείσουν θέση και συμμετείχαν στην αποστολή το διήμερο 22 & 23 Ιουνίου με σκοπό να ζήσουν δύο όμορφες ημέρες στην "αγκαλιά" των Λευκών Ορέων αλλά και την εμπειρία διάσχισης του φαραγγιού στον "Εθνικό δρυμό της Σαμαριάς". Σήμερα πολλοί μεν τρομάζουν και μόνο στο άκουσμα της διάσχισης ,όμως είναι κάτι που οφείλει κάθε Κρητικός αλλά και πεζοπόρος, να κάνει έστω και μια φορά στην ζωή του για να θαυμάσει το πανέμορφο αυτό δημιούργημα της φύσης.

Η "αποστολή" ξεκίνησε το Σάββατο το πρωί με τους πεζοπόρους από τις δύο μεγαλύτερες πόλεις του νομού οδικώς με δύο λεωφορεία ακολουθώντας την πορεία του ήλιου από τα ανατολικά του νησιού προς τα δυτικά. Μια πρώτη στάση που έγινε στο όμορφο χωριό των Βρυσών λίγο μετά την είσοδο στον νομό Χανίων κρίθηκε απαραίτητη για ξεμούδιασμα και απόλαυση τόσο οπτική όσο και γαστρονομική στις ταβέρνες δίπλα στα τρεχούμενα νερά και κάτω από την σκιά των τεράστιων πλατάνων που απλόχερα η φύση φρόντισε να προικίσει το χανιώτικο αυτό χωριό. Η συνέχεια μετά από δύο ώρες μας έφερε στο οροπέδιο του Ομαλού μέσα από μια εντυπωσιακή διαδρομή με πανέμορφες εικόνες τοπίων που εναλλασσόταν συνεχώς και μας θύμιζαν πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε σε ένα τόσο όμορφο τόπο. Το οροπέδιο του Ομαλού μέσα στην αγκαλιά των ψηλών κορφών των "Λευκών" βουνών φωτίζονταν από το φώς του απογευματινού ήλιου, με τα μελωδικά κουδουνίσματα των προβάτων να είναι οι μοναδικοί ήχοι που ακούγονταν εκείνη την ώρα μέσα στην ιδιαίτερη ησυχία του οροπεδίου.

ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΟΜΑΛΟΥ

Το οροπέδιο του Ομαλού Χανίων βρίσκεται σε απόσταση 38 χιλιομέτρων από τα Χανιά σε ύψος 1100 μέτρων στα Λευκά Όρη. Έχει έκταση 15 τετραγωνικών χιλιομέτρων και το μεγαλύτερο μέρος του ανήκει στους κατοίκους του χωριού Λάκκοι. Επί τουρκοκρατίας ήταν άντρο επαναστατών. Μόνο δυο φορές κατάφεραν οι Τούρκοι να φθάσουν ως εκεί και για λίγες μέρες, κατά την αποτυχούσα επανάσταση των ετών 1886 - 1888 (επανάσταση των χιλίων ημερών). Από τον Ομαλό πηγάζει το γνωστό επαναστατικό ριζίτικο :"πότε θα κάνει ξαστεριά πότε θα Φλεβαρίσει να πάρω το τουφέκι μου...να κατεβώ στον Ομαλό". Το Οροπέδιο έχει τρεις εισόδους μια από την πλευρά των Λάκκων (πόρος), μία από την πλευρά των Σφακιών (ξυλόσκαλο από όπου αρχίζει και το γνωστό Φαράγγι της Σαμαριάς, και μιά από την πλευρά του Σελίνου).Μετά την τακτοποίηση στα ξενοδοχεία τα μέλη των δύο συλλόγων είχαν την ευκαιρία για να γνωριστούν καλύτερα πίνοντας ρακί συνοδεία νόστιμων μεζέδων κάτω από τις λεύκες καθώς η νύκτα άπλωνε το πέπλο της και το φεγγάρι ανάτειλε πάνω από τις κορφές των βουνών. Τα τραγούδια κράτησαν τους περισσότερους μέχρι αργά στο τραπέζι όπου το κέφι και η καλή διάθεση περίσσευαν.

ΦΑΡΑΓΓΙ ΣΑΜΑΡΙΑΣ

Η ώρα έδειχνε 7:30 το πρωί όταν ξεκινήσαμε την κατάβαση προς την κοίτη του φαραγγιού από το "Ξυλόκαστρο". Το φαράγγι της Σαμαριάς είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης με μήκος 16χλμ.(καθαρά μέσα στο φαράγγι 13 χλμ. και άλλα 3 χλμ περίπου για να βγούμε το Λιβυκό Πέλαγος. Το πλάτος του κυμαίνεται από 150 έως 3 μέτρα, στο στενότερο σημείο του, τις «Πόρτες».Το 1962 ανακηρύχθηκε εθνικός δρυμός, για την προστασία της σπάνιας χλωρίδας και πανίδας που υπάρχει εκεί και κάθε χρόνο το διασχίζουν περίπου 300.000 περίπου επισκέπτες. Η το φαράγγι ξεκινά από την θέση «Ξυλόκαστρο»,στο οροπέδιο του Ομαλού σε υψόμετρο 1.227 μέτρων γιατί εκεί, τα παλιά χρόνια, οι κάτοικοι είχαν φτιάξει μια υποτυπώδη σκάλα από ξύλα και κορμούς δέντρων για να κατεβαίνουν στο φαράγγι. Η χλωρίδα και η πανίδα στον Εθνικό Δρυμό της Σαμαριάς είναι εξαιρετικά πλούσιες και υπάρχουν μοναδικά είδη φυτών και ζωών που προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις. Περίπου 450 είδη φυτών ευδοκιμούν από τα οποία 70 περίπου είναι ενδημικά και σύμφωνα με το νόμο δεν επιτρέπεται να πάρουμε μαζί μας οτιδήποτε φυτρώνει μέσα στο φαράγγι.

Από το "ξυλόσκαλο" η θέα είναι εντυπωσιακή. Η γυμνή κορφή "Γκίγκιλος" δεσπόζει στα 2080 μ. απέναντι και πάνω από την είσοδο του φαραγγιού, με την πηγή του "λινοσέλι", η οποία τροφοδοτεί με νερό όλο τον χρόνο το φαράγγι της Σαμαριάς. Στην αντίθετη πλευρά φαίνεται η πορεία του φαραγγιού πνιγμένη μέσα σε ένα καταπράσινο δασώδες τοπίο με πεύκα, κυπαρίσσια και πρίνους, που ακολουθεί μια φιδίσια πορεία μέχρι την έξοδο στο Λυβικό. Το σημείο αυτό είναι ένα από τα θεαματικότερα της διαδρομής, που κινείται πάνω σε φιδωτό μονοπάτι, που είναι σκαμμένο στο βράχο και έχει στις δύο πλευρές του ξύλινα κάγκελα για στήριξη και προστασία, καθώς το φαράγγι κατηφορίζει από τα 1227μ. μετά από τέσσερα περίπου χιλιόμετρα, στα 800μ.,στην κοίτη του φαραγγιού. Από εκεί τα υπόλοιπα περίπου δεκαριά χιλιόμετρα καλύπτουν την υψομετρική διαφορά (των 800μ.) μέχρι το επίπεδο της θάλασσας στην 'Αγία Ρουμέλη σιγά-σιγά με μια πορεία αρκετά εύκολη ακόμα και για νέους πεζοπόρους αλλά και παιδιά με καλή αντοχή για συνολικό περπάτημα περίπου έξι ωρών. Το πρωί λοιπόν της Κυριακής ξεκινήσαμε την κάθοδό μας στο φαράγγι, αρχικά με ελαφρό ρυθμό προσπαθώντας να καταγράψουμε όσο το δυνατό περισσότερες εικόνες από την ομορφιά που βρισκόταν γύρω μας. Περπατάμε κάτω από την σκιά των πανύψηλων πεύκων με την μυρωδιά του δάσους να συμπληρώνει τις αισθήσεις μας και μετά από μικρές στάσεις στις όμορφες πέτρινες βρύσες και μια ώρα.

Στα 3,8 χλμ συναντάμε τον Σταθμό του Αγίου Νικολάου που πήρε το όνομάτου από το ομώνυμο εκκλησάκι που βρίσκεται περιτριγυρισμένη από κυπαρίσσια και δυο πηγές στο προαύλιο.Εδώ υπάρχει οργανωμένος χώρος ανάπαυσης με ξύλινα παγκάκια και τραπέζια, τουαλέτες και τρεχούμενο δροσερόνερό, (το οποίο συναντάμε και σε αρκετά άλλα σημεία της διαδρομής).Ενημερωτικές πινακίδες σε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά συναντάμεεπίσης που πληροφορούν τους επισκέπτες για την πανίδα και την χλωρίδα της περιοχής. Σε αυτές τις πινακίδες διαβάζουμε για το Κυπαρίσσι της Σαμαριάς (Cupressus sempervirens var. Horizontalis) με τα χαρακτηριστικά απλωτά κλαδιάτου, που κατά την αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκε για να ναυπήγηση πλοίων, αλλά όπως και η παράδοση αναφέρει και στην κατασκευή των κιόνων στο ανάκτοροτης Κνωσού. Η διαδρομή που είναι το δημοφιλέστερο περιπατητικό μονοπάτιστην Ελλάδα ακόμα και από αυτό του Ολύμπου, διαθέτει κάθε περίπου δύοχιλιόμετρα όμορφες πέτρινες βρύσες με πόσιμο νερό χώρους για ξεκούραση
με ξύλινα καθίσματα και παγκάκια απόλυτα εναρμονισμένα με το περιβάλλον κάτω από την σκιά τεράστιων πεύκων που βοηθούν τους πεζοπόρους στην διάσχιση του φαραγγιού.

Εδώ ζει και το γνωστό Κρητικό Αγρίμι (Capra Aegagrus Cretica), γνωστό και σαν «Κρι-Κρι» σήμα κατατεθέν χρόνια τώρα του πανέμορφου φαραγγιού.Το μονοπάτι στη Σαμαριά είναι άριστα σηματοδοτημένο σε όλο το μήκος του και θεωρείται το πιο περπατημένο μονοπάτι σε ολόκληρη την Ελλάδα (δεύτερο είναι το μονοπάτι στο βουνό των θεών τον 'Ολυμπο). Να χαθείτε είναι μάλλον αδύνατο μια και ούτως ή άλλως κινείστε διαρκώς σ' ένα ανθρώπινο ρεύμα. Υπάρχουν βρύσες σε διάφορα σημεία, όπως και τουαλέτες.

ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΣΑΜΑΡΙΑ

Στη συνέχεια της διαδρομής μας που κινείται πλέον σε επίπεδο έδαφος ,φτάνουμε στον παλιό και εγκαταλειμμένο οικισμό της Σαμαριάς, στο μέσο περίπου της διαδρομής (7χλμ),όπου η στάση εδώ κρίνεται απαραίτητη για ξεκούραση, αλλά και για ξεδίψασμα από το κρύο νερό της βρύσης. Εδώ μπορεί να παρατηρήσει κανείς και τον "κρητικό αίγαγρο" που ζεί στην Σαμαριάς τα γνωστά "κρι-κρί" που σήμερα με τόσους πεζοπόρους να περνούν καθημερινά, μικρός πληθυσμός τους έχει εξοικειωθεί με την παρουσία ανθρώπων και πλησιάζει αρκετά κοντά ακόμα και μέσα στον οικισμό, δίνοντας έτσι την ευκαιρία να παρατηρήσει κανείς τα μοναδικά αυτά ζώα. Μέχρι την δεκαετία του 1960 το χωριό Σαμαριά κατοικούνταν από απογόνους των κυνηγημένων από τους Ενετούς και Τούρκους Κρητικών. Είχαν καταφύγει εκεί γιατί λόγω του δύσβατου του εδάφους δεν τους αναζητούσαν πλέον. Την δεκαετία του 1960 που έγινε Εθνικός δρυμός έδιωξαν του κατοίκους και αξιοποιήθηκε τουριστικά.

Λίγο μετά το χωριό της Σαμαριάς βρίσκεται το εκκλησάκι της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας,από όπου ίσως και να προέρχεται το όνομα "Σαμαριά" (παραφθορά του : Οσία Μαρία - Σιαμαρία -Σαμαριά.) Περπατάμε μέσα στην κοίτη του ρέματος όπου μετά από λίγο το νερό χάνεται για να ξαναεμφανιστεί προς το τέλος της διαδρομής,με πολλά μικρά ξύλινα γεφυράκια να μας διευκολύνουν στο να περάσουμε το ρέμα σε πολλά σημεία Αυτό το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής είναι και το πιο συγκλονιστικό με το φαράγγι στενεύει να πολλά σημεία.Οι γεωλογικοί σχηματισμοί είναι εντυπωσιακοί και το εντυπωσιακότερο όλων είναι το τελευταίο τμήμα τους κομμάτι με την ονομασία«πόρτες» που έχει πλάτος μόλις 3 μέτρα με τα κάθετα τοιχώματα του να υψώνονται πάνω από 600 μέτρα !!!Κατόπιν το φαράγγι φαρδαίνει πάλι και μπαίνουμε σε μια πιο ανοιχτή κοιλάδα που στο τέλος του φαραγγιού (στα 12,8χλμ.) παραδίνουμε το απόκομμα του εισιτηρίου μας, για λόγους ασφάλειας ώστε οι φύλακες να μπορέσουν να ελέγξουν ότι δεν έμεινε κάποιος μέσα στο φαράγγι.
Το τοπίο μετά την έξοδο από το φαράγγι γίνεται ξερό, χωρίς καθόλου σκιά.

ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ ΣΑΜΑΡΙΑΣ

Μαζί με με τις γύρω πλαγιές και άλλα μικρότερα φαράγγια, το φαράγγι της Σαμαριάς, ένας μοναδικός σχηματισμός στη Μεσόγειο, έχει ανακηρυχθεί ως Εθνικός Δρυμός Λευκών Ορέων το 1962 και βραβεύθηκε το 1971 με το Εθνικό δίπλωμα προστασία της φύσης, το 1973 ανακηρύχθηκε ως τόπος ιδιαιτέρου φυσικού κάλους και το 1979 του απονεμήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης το Ευρωπαϊκό Δίπλωμα, Α' κατηγορίας, προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, που μέχρι τώρα ανανεώνεται κάθε πέντε χρόνια. Στην αρχή κάλυπτε έκταση 48.500 στρεμμάτων ενώ τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες για την επέκταση του Δρυμού σε 250.000 στρέμματα, με σκοπό να συμπεριληφθεί το πιο σημαντικό τμήμα των Λευκών Ορέων. Στην περιοχή του φαραγγιού τα αρχαία χρόνια υπήρχαν ονομαστά Ιερά και Μαντεία,στη τοποθεσία δε της Αγίας Ρουμέλης η αρχαία πόλη Τάρα στην οποία σώζεται μέχρι σήμερα τμήμα του ναού του Απόλλωνα. Ακόμη οι προϊστορικοί οικισμοί, η πόλη Καινώ, οι παλαιοχριστιανικοί τάφοι, οι βυζαντινοί ναϊσκοι,το παλαιό χωριό της Σαμαριάς - στο κέντρο του φαραγγιού - και τα βενετσιάνικα κάστρα, είναι μερικά από τα αποτυπώματα του ανθρώπου που έζησε στην περιοχή.

ΑΓΙΑ ΡΟΥΜΕΛΗ

Αμέσως μετά την έξοδο του φαραγγιού περνάμε από τον οικισμό της παλαιάς Ρουμέλης. Εδώ συναντάμε ερείπια από τα παλιά σπίτια, αλλά και σπίτια που αναπαλαιώθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους. Το χωριό κατοικούνταν μέχρι το 1954, όταν το φαράγγι πλημμύρισε και το κατέστρεψε ολοσχερώς. Τότε μεταφέρθηκε στην σημερινή του θέση, δηλαδή στην παραλία της Αγίας Ρουμέλης. Απέχουμε από εδώ περίπου τρία χιλιόμετρα από τα δροσερά νερά του Λιβυκού πελάγους και την Αγία Ρουμέλη όπου στην αρχαιότητα υπήρχε η αρχαία πόλη Τάρα από την οποία σώζεται σήμερα μόνο ένα τμήμα του (μετά την έξοδο του φαραγγιού μπορείτε να δείτε τα ερείπια του ναού του Ταραίου Απόλλωνα). 'Εχουμε συμπληρώσει περίπου μέσο χρόνο 5,5 ώρες πεζοπορίας και στάσεων όταν τα πόδια μας πατούν στην παραλία της Αγίας Ρουμέλης με το μαύρο βότσαλο και το δροσερό νερό του Λιβυκού να μας προσφέρει την μεγαλύτερη ανακούφιση που μπορεί να νιώσει κάποιος μετά από μια τέτοια πεζοπορία, σβήνοντας την "φλόγα" από το πολύωρο περπάτημα. Η Αγία Ρου-μέλη βρίσκεται στην περιοχή Σφακιά στη νότια ακτή του Νομού Χανίων, ανάμεσα στη Χώρα Σφακίων και την Παλιόχωρα και έγινε γνωστή γιατί εδώ καταλήγει το μονοπάτι από το φαράγγι της Σαμαριάς.

Η Αγία Ρουμέλη είναι ένας τόπος ήρεμος, μέσα στο άγριο ορεινό τοπίο των Σφακίων,με τα Λευκά 'Ορη και τις ψηλές κορφές τους και τα βαθιά φαράγγια τους να την κρατούν απομονωμένη στην αγκαλιά τους .Το χωριό είναι μικρό, κανένας δρόμος δεν φτάνει εδώ και όλη η συγκοινωνία διεξάγεται τα καραβάκια. Στην Αγία Ρουμέλη υπάρχει η εκκλησία της Παναγίας, με ωραία ψηφιδωτά του 1500 βρίσκεται στην ανατολική άκρη του οικισμού και είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια του ναού του Απόλλωνα και της Άρτεμης.Υπάρχει ακόμα στα ανατολικά η βυζαντινή εκκλησία στην παραλία του Αγίου Παύλου, όπου σύμφωνα με την παράδοση ο Απόστολος Παύλος βάφτιζε τους χριστιανούς.και ψηλά πάνω από το χωριό τα δύο τούρκικα κάστρα όπου μπορεί να ανέβει κανείς για να θαυμάσει την Αγία Ρουμέλη από ψηλά. Μιάμιση ώρα μετά το τούρκικο κάστρο υπάρχουν τα ερείπια ενός δεύτερου κάστρου.Το μονοπάτι είναι διαρκώς ανηφορικό και το κάστρο δεν σώζεται σε καλή κατάσταση.

ΑΓΙΑ ΡΟΥΜΕΛΗ-ΛΟΥΤΡΟ-ΣΦΑΚΙΑ

Η περισσότερη ώρα μας περνά στην θάλασσα αλλά και στις ταβερνούλες μέχρι το σαλπάρισμα του πλοίου που μέσα από μια εντυπωσιακή διαδρομή στα νότια των Χανίων που οι ψηλές κορφές των ορεινών όγκων των Λευκών Ορέων "βουτούν" στην θάλασσα σχηματίζοντας μοναδικά φαράγγια πανέμορφες παραλίες σε ένα τόπο άλλοτε καταπράσινο με τα δάση από πεύκα να βρίσκονται σχεδόν πάνω στο κύμα και άλλοτε άγριο όπου κυριαρχούν τα βράχια και οι γκρεμοί. Η ρότα του καραβιού περνά και από το γραφικό Λουτρό το μικρό ψαροχώρι στην άκρη του ακρωτηρίου "Μουρί" που πιστεύεται ότι ήταν η θέση της αρχαίας πόλης του Φοίνικα και λιμάνι της αρχαίας Ανώπολης, και μετά από λίγο μας φέρνει στα Σφακιά στον "άδουλο" τόπο της Κρήτης. Κουρασμένοι αλλά εντυπωσιασμένοι και γεμάτοι από τις εικόνες που περνούσαν όλο το διήμερα από μπροστά από τα μάτια μας επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία που μετά περίπου τρείς ώρες μας έφεραν πίσω την άλλη μεριά της Κρήτης....